Coby de Groot: Ik voel me fitter. Nu wandel ik op eigen initiatief zelfs alleen

Geplaatst op: oktober 5, 2024

Coby de Groot (70) is al zeker 30 jaar bekend met de longaandoening COPD. Na een verhuizing in 2017 besloot zij wat meer focus op haar gezondheid te leggen. Via via hoorde zij over de Longuitdaging die in haar regio werd georganiseerd. Na 20 keer wandelen met een groep lotgenoten onder begeleiding van professionals in de longzorg is Coby niet meer te stoppen. ‘Ik wandel tegenwoordig zelfs alleen en mijn gezondheid en conditie zijn met sprongen vooruitgegaan‘.

Coby de Groot die naar eigen zeggen ‘vroeger als een ketter rookte’ heeft al ruim 30 jaar COPD, al heette het vroeger nog anders. De aandoening bleef, zeker na stoppen met roken, de afgelopen jaren zeer stabiel. Hierom vond de longarts het prima dat de huisarts de zorg voor Coby’s COPD weer op zich nam, en Coby bezoekt jaarlijks de praktijkondersteuner.

Een aantal jaar geleden vertelde de fysiotherapeut, waar Coby was voor een andere kwaal, dat het niet onverstandig zou zijn als Coby eens wat meer in beweging kwam. Na een verhuizing van Den Haag terug naar Westervoort in 2017 vond Coby de tijd rijp om echt in beweging te komen en meer focus op haar gezondheid te leggen. Via een kennis die ook trainde bij de fysiotherapeut van Coby, gespecialiseerd in fysiotherapie voor longpatiënten, hoorde Coby over de Longuitdaging.

‘Er was heel veel animo voor de informatieavond over de Longuitdaging. Je moet weten dat ik een broertje dood heb aan wandelen, maar door de informatieavond raakte ik toch enthousiast om mee te doen. Bij zo’n wandeluitdaging ben je met lotgenoten, dus onzekerheid over of je wel ‘goed genoeg’ bent om mee te kunnen wandelen is niet nodig, en daarnaast biedt een vaste wandelgroep onder begeleiding van professionals echt een stok achter de deur. Dit was precies wat ik nodig had om meer in beweging te komen.’

Op 16 april startte de Longuitdaging. Om 19.00 verzamelde de groep deelnemers zich bij de afgesproken locatie (de eerste keer was bij een atletiekbaan). Coby: ‘Dit hadden de organisatoren slim aangepakt, bij sportverenigingen is er namelijk toegang tot een toilet en stoelen die dan bij de sportbaan gezet kunnen worden. Sommige deelnemers hebben namelijk echt een stoel nodig al na 100 meter lopen.’

Een van de fijnste onderdelen van de Longuitdaging vond Coby het eerste half uur van elke bijeenkomst. Deze werd namelijk besteed aan koffie en uitleg en uitwisseling van tips door de zorgprofessionals. ‘Ik heb geleerd wat de verschillende longaandoeningen zijn, hoe je je medicatie moet gebruiken, wat je moet doen bij een longaanval’, vertelt Coby. ‘Maar ook persoonlijke tips, de begeleiders vertelden me dat ik beter de kortwerkende Ventolin kan inruilen voor langwerkende luchtwegverwijders. Dit heeft me zoveel meer lucht gegeven en hierdoor kan ik ook veel beter wandelen. Ook de algemene uitleg over inhalatietechniek, hoe je je puffer moet gebruiken, vond ik erg goed. Sommige mensen bleken hun pufje in te nemen tijdens het doen van andere activiteiten zoals tijdens de afwas, waardoor er weinig focus was bij de medicatie-inname. We kregen daarop specifiek advies van het team, bijvoorbeeld om de puffer mee te nemen naar bed en ’s morgens direct na het opstaan te gebruiken alvorens aan de dagelijkse activiteiten te starten. We leerden bij dit informatiedeel van de avond heel veel van elkaar en elkaars fouten maar ook van de professionals. Heel waardevol!’

Rond 19.30 ging de wandelgroep dan daadwerkelijk van start voor een wandeling van maximaal een uur. Ieder in zijn eigen tempo. Coby merkte dat, al vond ze het sociale aspect van samen wandelen wel erg leuk, ze makkelijker in haar eigen tempo alleen liep. Praten en luisteren tijdens het wandelen kostte teveel energie, dan speelde haar benauwdheid haar meer parten. Coby: ‘Heel fijn dat hier ruimte voor is. Het is echt een meerwaarde dat er deelnemers zijn van alle niveaus. De verschillen en overeenkomsten zien tussen de mensen met longproblemen verhoogde de saamhorigheid. Ik heb zoveel respect voor de andere patiënten, zij waren mijn spiegel. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, en dat de ene persoon maar 100 meter kan lopen en de ander bijna 8 kilometer maakt dan niets uit. Deze variatie in niveaus maakt juist dat het niet zo prestatiegericht en streberig wordt allemaal.’

Coby heeft enorme sprongen gemaakt in de afgelopen 20 weken Longuitdaging. ‘De eerste keer liep ik vier rondjes over de atletiekbaan, ongeveer 2,5 km. Nu ben ik zelfstandig ook nog 1-2 keer per week erbij gaan wandelen en kan nu zelfs meer dan 4 km lopen. Ik merk dat ik op allerlei niveaus resultaten boek, ik heb meer lucht, mijn COPD is stabiel, mijn beenspieren zijn sterker, ik voel me fitter, ik geniet van buitenzijn en de natuur en ik zie zelfs goede resultaten wat betreft mijn overgewicht.’

Coby is zeer enthousiast over de Longuitdaging en alle positieve effecten die het heeft gehad op haar gezondheid. Het uitwisselen van persoonlijke ervaringen rondom longziekten met lotgenoten heeft haar verder gemotiveerd om te blijven werken aan zo mobiel mogelijk blijven. ‘Meer mensen zouden dit moeten doen! Het zou fijn zijn als meer mensen de mogelijkheid krijgen aangeboden om aan de Longuitdaging mee te doen. Bijvoorbeeld door meer aandacht en bewustwording nog van huisartsen, praktijkondersteuners en longfysiotherapiepraktijken.’

Tekst: Judith Cohen, medisch journalist; fotograaf: Koos Roelofs